Xornada 24º. Valioso punto na casa do líder. Meson do Bento 0 - Lamela 0

Dia espectacular para a practica do fútbol. E día espectacular para visitar a un dos gallitos da categoria. En esta ocasión o lider aventaxado. Visitabamos o Mesón coa intención de facer un bo papel e sacar algo positivo.
Fumos en coches pola proximidade do campo, e debido a eso chegamos cono moita antelación.
Terreo de xogo en sensacionales condicións para a practica de este deporte. De boas dimensións e unha herba envidiable (a falta de constume e o que nos fai mais valorar un campo de estas condicións).

Asi saiu o CF Lamela: Ivan, Porto, Ruben, Rober, Amosa, Oscar, Pibe (Chicho min. 77), Gonzalo, Pampin (Tití min. 48), Orosa e Jacobo (Raúl min. 85)

Comezaba o partido cunha toma de contacto entre ambolos dous equipos, o parecer eles tiñanos un gran respeto despois do gran partido realizado en Mularedos, e eran conscientes de que non sería facil. Tamen cabe destacar, que o Val empatara o día anterior, e que lle sacan 4 puntos o segundo clasificado, o que implica que tamen puideron sair cunha relaxación excesiva.
Tras uns minutos co xogo trabado no medio do campo, unha xogada aislada deixaba o dianteiro ordense diante de Ivan, que resolveu con autoridade. Minutos antes, un clarisimo e tamen estúpido penalty cometido polo lateral dereito local, que non acerta a pitar o arbitro sería dos achegamentos mais perigosos, asi como un disparo dende lonxe de Rubén, un remate de Pampin, e 3 corners seguidos entre o minuto 44 e 46 da primeira metade, o ultimo cunha ocasión clarisima que Yeiko non acerta a meter.
Con todo isto, na primeira metade e co vento a favor, non notamos esa superioridade que "a priori" se lle presupon o actual lider da categoria.
Na segund parte, sendo concientes que os primeiros 10 minutos son claves, asi como os 10 ultimos, saimos a non encaixar e intentar sacar os tres puntos a contra. Pero seguiamonos atopando comodos atrás, sen que nos crearan moito perigo. Na primeira contra da segunda mentade, cando so trasncorrian 3 minutos, Pampin buscaba o disparo lonxano, e 1 minuto mais tarde pedia o cambio, xa que tiña moita fiebre e non se atopaba en condicións. Entraba no seu lugar Titi. Así e co Mesón metendonos no noso campo (sen crear perigo) unha boa xogada do ataque local, iba a rematar co dianteiro so de novo diante de Ivan. Este de novo "tapou" ocos para que se lle fixera de noite o dianteiro. Mais tarde unha falta lateral que se envenenaba tamen a sacaria o noso gardameta de puños. Ata ahi todas as ocasións mais ou menos importantes dun Mesón que non via como botar man dun correoso equipo amarelo. En total contabilizariamos 2 ocasións moi claras, e unha "media ocasión". Trascurrian os minutos, e as nosas opcións continuaba intactas, asi nos últimos vinte minutos, varias contras puideronnos dar o encontro. Unha delas, recibindo Pibe no perfil dereito do ataque visitante, centra un balón que bate na man dun dos defensores roxibrancos. O arbitro por segunda vez no partido fai oidos sordos as protestas amarelas, e non pita nada. Outra intarnada maxistral de Pibe por carril dereito, acaba en centro para que completamente so de marca, Yeico non consigo remachar o balón dentro da meta local. Seguian as ocasións a contra, sentindonos comodos sendo dominados e saínda da "cova" para levar un premio maior. Titi en sendas xogadas persoais de moito merito, tivo as duas mellores ocasións do encontro, que na resolución non supo remachar. E Orosa, tras un mal despexe dun dos centrais locais, e coa porta vacia, dende o borde da area non puido acadar o 0-1 tras un mal control.
Asi pitaba o arbitro o final, cun 0-0 que nos da un punto importante para nos, e coa sensación de poder acadado os tres puntos. Ainda que visto o visto o partido o puido levar calqueira. Eso si... o noso traballo esta vez veuse premiado con alomenos un punto que se nos negou en outros encontros do mesmo nivel. Puntuar fora e intentar gañar ou sumar na casa e o que debemos facer para intentar salvar a categoria, que ainda que esta mais perto, esta tan lonxe como a 15 puntos que a estas alturas son ainda moitos, moitos puntos.

Agora darvos a noraboa polo partido do domingo, un partido serio, un partido no que estivestes motivados. Supoño que pola entidade do rival. Pois agora si... ven un Atl Arteixo superreforzado que vira a acadar a victoria en Mularedos, agora mais que nunca debemos de facer do noso campo un autentico fortin, e devolverlle a "xogada" novamente en outra revancha deportiva, de ese 1-0 que encaixamos en Arteixo, vaiamos partido a partido, domingo a domingo. Acadando puntos, intentando sumar, debemos seguir traballando pola semana como ata agora, porque parece ser que ese traballo sucio feito o frio e pola noite nos esta dando os seus frutos. O dito a seguir traballando, e a seguir pelexando.
Xa en breve recuperaremos xogadores das suas lesións ou molestias, e o grupo será mais forte, por que todos somos necesarios e ningun imprescindible. Eso demostraremolo cada domingo, daqui ata o final.

Unha aperta a todos.

Fichaxe estrela do FC Lamela - "Manu" Cutrín, a saga continua...

Sen comentarios...

Xornada 23ª. Revancha Deportiva Cumprida. Lamela 2 - San Tirso 0

Gran dia para disputar un partido de fútbol. Vindo para o campo enterabame que o noso Gonzalito perderá o avión e o Mister non podría contar con el para xogar frente o San Tirso.
Chegabamos as 15.00 horas para que Rubén probara si estaba en condicións de xogar, e as 15.15 (hora da convocatoria) empezaban a chegar os rapaces, entremezclando o noso azul co verde do San Tirso.
Con 26 puntos, tiñamos a posibilidade de achegarnos a tan so 3 puntos do 5 clasificado, que con 32 puntos, visitaba Mularedos.

Ivan, Pinto, Ruben (Raúl min. 80), Mario ( Rober min. 65), Amosa, Oscar, Chicho (Titi min. 60), Porto, Pampin (Pibe min. 75), Orosa e Yeiko.
A pesar das baixas importantes do Lamela, Jose puido realizar un once competitivo, con Ivan na portería, Amosa e Porto de centrales, con Pinto e Ruben nos laterais. Dou pivotes por diante -Oscar e Mario- con Chicho en banda dereita e Yeiko en banda esquerda. Pampo xogaria en punto con Orosa de enganche.
O San Tirso un equipo de moito toque, con vos xogadores, o “10” e o “11” eran dous moi bos futbolistas. Pero o campo non estaba para ese toque, e cando se deron conta e tras un saque de corner caelle un balón rechazado a Oscar para que defina a perfección. 1-0 e o partido poñiase de cara para os amárelos. E máis por que o San Tirso non daba sensación de perigo. So nunha ocasión e tras un disparo dun xogador coruñes, un compañeiro repele o balón que se convertía en gol.
Chegabamos o descanso, o marcador a favor e con recambios de garantía no banquillo. Cando un equipo se che da ben daseche ben, xa que no de ida, si non e polos 9 minutos de desconto, o San Tirso non nos empataría. E digo que se nos da ben, por que na reanudación, e cando so iban disputados 4 minutos, Pampín deixaria un balón de cara na frontal da area para que Yeiko cun espectacular disparo anotara o 2 na conta do Lamela e o seu primer gol en partido oficial. O outro dia criticaban o lateral esquerdo do Lamela, onte non puideron volvelo a facer, non, non por que meteu un bo gol, por que xogou de interior….jejejeje.
Minuto 50, e daba a sensación que os 3 puntos se quedarían en Mularedos.
Chicho tras un gran partido, deixaria o sitio a Titi, con máis de 40 minutos por diante, Titi deixaria detalles da sua grandísima calidade, en varias xogadas individuais. Rober entraría no sitio de Mario, coa entrada de “Persi” o equipo gañou en empaque, en tamen no desplazamento en longo onde os amárelos buscarían o terceiro “ a contra “. Reservando a Pampin, e dandolle minutos a Pibe para que colla ritmo, e tamen coa entrada de Raúl para darlle minutos, acabarianse os cambios.
O San Tirso buscaría recortar distancias con balóns profundos sobre ambolos extremos, pero tanto Porto como Amosa, estiveron inconmensurables. Sensacional Porto, dende que viñeches esto parece que vai sobre rodas, sigue traballando.
Minuto 95, final, 29 puntos, que nos poñen en disposición de seguir loitando, xa que sigue todo tan igualado que da medo mirar para abaixo, e vértigo para arriba, xa que temos o 5 clasificado a 3 puntos. O vindeiro partido… visitamos o líder, tamen temos outra revancha, marcharonnos con 3 puntod e Mularedos, e eso temos que amáñalo, teñenos que devolver cando menos 1 punto. Lideres? Aquí non foron superiores, a si que vaiamos coa ilusión que nos pode dar algo positivo, sen renunciar a nada, e pensando que son eles os que deben vir a polo partido, son eles os que deben vir a polos tres puntos. Nos? Seguir traballando, seguir coa ilusión da salvación, e a seguir con este magnifico grupo. Onde se demostra esto? Pois no campo o domingo, os luns, mercores e vernes adestrando, e tamen nas ceas…
Rapaces descansade e vemonos o Mercores.
Saúdos.

Previa: Xornada 23º F.C. LAMELA - San Tirso. Mularedos debe ser un fortín.

Ainda foi onte cando inmerecidamente caiamos no campo do Mugardos, e xa estamos a 2 días de disputar un partido vital para nos, o Lamela-SanTirso. Un partido no que temos moitas contas pendientes, o resultado en Coruña foi 3 a 3 e marchamos coa sensación de que nos "quitaron" 2 puntos, e o noso deber intentar que "nolo devolvan" o domingo. Facerlles ver que a Lamela hay que vir a sudar para sacar algo positivo. Sairemos coa idea de facer un gran encontro e conseguir algo positivo, despois o remate do partido verase que foi o mellor ou o peor que nos puido pasar.

Seguimos con baixas importantisimas, as de Baleiron e Sanhez, unense esta semana as de Cutrín e Neira. Agora e onde debemos e presumir da gran plantilla da que dispoñemos, e agora e o momento de demostrar que todos somos importantes.

O San Tirso pola sua banda, vira a intentar puntuar a Lamela, ainda que dende unha posicion mais comoda, toda a comodidade que lle dan os seus 32 puntos. O ascenso para eles esta imposible, e a salvación esta casi feita. Polo que viran a disfrutar, co cal serán ainda un rival mais perigoso, por que non estarán obrigados a nada, e esa soltura coa que dispoñen pode facer que lles saian as cousas ben.

Por contra nos, debemos impoñernos como locais, e despregar todo o noso fútbol si queremos alonxarnos dos postos de descenso.

Todos son importantes, pero este partido en concreto podo marcar moito a clasificación e realmente dicirnos a que nivel estamos.

Iba a seguir a suxerencia de Robert, e poñer un posible once, pero como non teño nin idea e ese traballo so lle corresponde a unha persoa voume abster. Ademais eu pondriavos a todos titulares (jejejejje) a todos menos a ti Persi! Que xa non somos amigos.

Saúdos e ata a noite.

Xornada 22ª. Dura derrota no campo do segundo clasificado. Mugardos 2 - Lamela 1

Como dixo Lotina cando perdeu no Bernabeu: "a pesar de sair derrotados, o traballo realizado danos confianza de seguir nesa linea". Vale que tampouco son moi aficinado do adestrador do Depor, pero creo que resume a derrota pola minima no campo do actual segundo clasificado.

Alineación: Alfonso, Pintiño, Ruben (Titi min 46), Porto, Amosa, Oscar (Persi min. 65), Orosa, Cutrin (Mario min. 75), Gonzalo, Neira (Chicho min. 30) e Jacobo.

Como chovia de camiño a Mugardos, e pensar que se suspendeu o Domingo pasado o fútbol... o chegar o campo reviviamos situacions anteriores, como o campo do Val. Xa sabiamos a onde viñamos, e a ferramenta a empregar. Eso si, non se puido tomar contacto co terreo de xogo ata o comezo do partido, xa que estivemos a quentar nun campo de terra anexo as instalacións principais. Correcto foi o recibimento do "stage" deportivo e humano do Mugardos que estiveron moi atentos como anfitrions.
No campo foi outra historia, visitabamos unha das escadras favoritas para o ascenso, que xogaria con 3 baixas por sancións, non menos importantes serian as nosas, Baleiron e Pibe por lesión, e Pampo por sanción. Sanchez e Raúl por outra banda estan collendo o tono físico, despois dun longo paron.

Con todo saiamos cun esquema un tanto diferente, en busca de contrarrestar o, en teoria, poder ofensivo do equipo local.
Nos primeiros minutos e xogando a contra, dispuxemos de un par de achegamentos sen moito perigo, asi como eles tamen tiveron un par de faltas laterales que non supuxeron maior problema para a zaga amarela. Pero foi nunha xogada embarullada, cando no minuto 10 da primeira parte o Mugardos se iba a adiantar no marcador. Unha xogada de mala fortuna que desta volta non nos acompañou. A pesar do gol encontra, nos seguimos o noso, e nun deses ataques, Neira remataria lesionado, dando entrada a Chicho na punta de ataque. Momentos despois e tras unha tangana, o Mugardos quedariase cun home menos, por dobre amonestación. Repetiase o guión ofrecido no partido da primeira volta, a pena foi e que se repetia de principio a fin. Chegabamos o descanso con esa derrota pola minima. José moveu o banquillo para dotar o equipo de un chisco mais de calidade na punta, e asi entraria Titi por un dos centrais (Rubén). Todo ese cambio de cromos e de debuxo, daria os seus frutos cando Pintiño (bo partido, sen tempo non era) Encara o seu marcador e tras un "caneo" logra poñer o balón o carazón da area rival, un dos centrais locais non logra despexar o balón e Titi con remate de cabeza impecable a veria do pao dereito da porteria local, logra anotar o merecido empate a 1. Digo o de merecido por que ata enton non estabamos merecendo perder o partido. O Mugardos coa ambición que se presupon debe de ter un equipo que esta pelexando polo ascenso, e mais na sua casa. Foise descaradamente a polo partido. Deixando uns ocos cos que buscariamos o segundo tanto, a pesar de que nos valia o empate. E esas oportunidades chegarian, tras unha falta botada por Titi, que se vai alta. E a mais clara a falta de 10 minutos para o remate, cunha gran xogada de Orosa, que lle da o pase "da morte" a Chicho para que este de primeiras non acerte a metela. E como as "desgracias" non veñen solas, na seguinte xogada e tras blocar Alfonso un balón facil, este pretende sacar rapido sobre Titi... despois todo foi tan rapido e eu mesmo me atopei sen folgos para mirar o campo. Sen creer o que acababa de pasar. Alfonso na sua ansia de sacar o balón rapido, pegoulle a un dos centrais na espalda, deixandoo so o dianteiro local para que anotará o 2-1 que a postre seria definitivo. Un golpe de mala sorte que sempre e dificil de dixerir. A pesar de todas as desgracias ocorridas, fumonos arriba en busca do empate, con mais corazon que cabeza, pero eso si o que ninguen nos pode negar e ese espiritu combativo que desexo e espero nos de a salvación.
As desgracias as que me refiron a pesar do gol, son as lesións de dous xogadores que estaban nun gran momento de forma, Neira (un dos principais referentes dentro do vestiario) e Cutrin (xa un clásico que estaba a pasar unha segunda xuventude)
E sinxelo sacar o malo, sacar todo o pesimo do Domingo, vir para a casa, nun autobus todos xuntos, hora e media de camiño, tras unha dolorosa derrota, nas circunstancias nas que se produciu, as lesións de ditos xogadores, e a cara de parvo que che queda despois dun magnifico traballo realizado pola semana. Eso e moi facil, sacar o malo e faciliiiisimo.
E o bo? Son dos que cree que ainda e mais sinxelo, o bo e que supemos competir, o bo e que todos fumos importantes, o bo que somos un gran grupo e eso demostrase cando veñen mal dadas, o bo é que hoxe adestraremos para puntuar o domingo, o bo é que non escoitei unha mala palabra no vestiario, o bo e que non baixamos unha sola posición, o bo é que o que non nos mata fainos mais fortes. E por todo iso, o Domingo intentaremolo outra vez, interaremos conseguir o que tan ingratamente se nos negou este domingo.

Por que somos un gran grupo, por que somos un gran vestiario, por que cando se gaña, gañamos todos, por que cando perdemos perdemos todos. Por que aqui somos todos importantes (ata eu...), por que sin Alfonso e Mario non teriamos esas pseudo-pelexas que tanto nos fan rir, ou sen Robert, Pintiño e Ruben, os meus dedos estarian desnudos. Sen Jacobo e Fli dandose "caña" no tuenti... non seria o mesmo. Sen Titi e Pibe e os seus "trucos". Sen Cutrín, Chicho e Neira esto non seria un equipo de "altura". Ou eses outros dous rapaces que calquera dia se matan por cortar un balón, mmmm como eran, Porto e Amosa vaia espiritu gañador tendes!!!. E que seria de nos sin o "6" da categoria, ese que ten os tobillos inchados de levar, e os codos tamen inchados de dar. E que me dicides do "9" que e como o Raúl : "el que nunca hace nada" pero que cando non esta, ufff como se te bota de menos. E os correcaminos Orosa e Gonzalo que deben de ser dun "pesao" no campo, daqui para ala, de lama ata as orellas (si chego a facer eu eso, botaria un mes na cama recuperandome). E logo Raúl e o seu "humor" tan especial, que seria de nos, ou mais ben de min (vente xogar a partidaaaaa). Non me olvido non... Sanchez o "eterno capitan" a entrenar e coller o tono, que aqui facemos falta todos, deixa de queixarte. O xogador 21 e Baleiron... gran cómico, polo menos rimonos, jejejeje, volve pronto Furelossss!! .Que seria de nos sen cada un de nos? Ou que seria de vos, sen un Capitan Xeral, que dirixa a nave a porto seguro? Pois non seria nada de nos. Todos, absolutamente todos conseguiremos o que nos propuxemos a principio de tempada, un partido mais, a meta mais cerca e o mesmo tempo tan lonxe...
Vamos a adestrar rapaces, que estas cousas e moitas outras, son as que marcan A DIFERENCIA!

Apertas!

Golazo de CUTRIN en Ribeira