Hoxe tocalle o noso querido central. De feito non apostaba en todo o ano en que non rompera nada, con esas patadas de Karate que se gasta. Andres!!! amodo que calquer dia as romper algo, ou a alguen jejejeje. O que nos vai a dar de cear xunto con Lino, cando pillen entre os dous unhas 50 troitas, rapaces ide preparando 10 euros para ir comer o churrasco, por que si esperamos polas troitas jejeje.
No deportivo nada que reprocharlle o noso querido Amosa, preparación, concentración e anticipación son as suas señas de identidade. No campo dao todo, un gañador nato. E si no deportivo nada que obxetar, no persoal que vou a dicir eu, un dos cos que mellor encaixei en Lamela, si o final vai a ser certo que non hai mala xente en Cira :).
Nos momentos dificiles ahi estivo el para apoiarme, e ata nas vacacions coincidimos ala por terras asturianas. So por coñecer a alguen desa calidade humana, merece pasar un ano adestrando lonxe da tua casa.
Despois o pobriño e do Barça pero bueno, tampouco vai a ser perfecto, e disculpoo por que e él. Aqui che vou a deixar unhas fotos para que xa que sei que ti non vas a ver o blog... ou polo menos en breve, si o verá tua irmá. Pois para que poida ver a seu irman, ahi lle deixo uns retratos do noso 2º Argentino!
No hay comentarios:
Publicar un comentario