
Outros, da suposta talla do Arteixo do Sr. Moreira, ou consalidados como o noso veciño Silleda, e xa non digamos un desauciado Atl Riveira que cae o pozo da 2ª Rexional despois de militar en preferente... En difinitiva, a revelion dos modestos, encabezada polo Cambre e asistida polo Lamela, dou o do de peito nun ano simplemente maravilloso.
O partido comezaba para ambos conxuntos coa merma de xogadores importantes. E coa perdida de novo por lesión de Baleiron, que no minuto 1, volvia a resentirse da sua lesión na rodilla dereita. Asi, ambolos dous equipo contaban con numerosas baixas, que condicionaron un partido que "a priori" seria unha pachanga, co paso dos minutos, demostrouse o porque da posición de ambolos equipos.
Antes do encontro os integrantes de ambalas duas escadras, coñecian que despois compartiriamos uns pinchiños, para rematar ben a tempada. Pero a sede de victoria de ambos equipos, que os levou a chegar a estas posicions tranquilas da taboa, notouse no encontro, que se endurecia por momentos.
O Cambre adiantabase 0-2, cun bo futbol combinativo, sobre todo nos primeiros 20 minutos. E tras o descanso (0-1) Conseguia anotar nunha contra o 0-2, enton unha xogada combinada da dianteira dezana, recortou diferencias, e daqui ata o final do encontro foi un quere e non poder por parte do equipo local.
Como prometin que intentaria ser obxetivo, darlle un tirón de orellas a Mario, que estivo excesivamente agresivo en determinados momentos do encontro, e quero pensar, que non foi a mais, por que gañouse unha cena polo bo comportamento de todo o ano. (Casi a cagas no derradeiro partido, seria unha pena.)
Pois sen mais, darlle a noraboa o Cambre, e esperar que o fagan ben na Copa, que o igual que nos, estan a disputar dende a semana pasada.
Saúdos e grazas por leernos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario